
Małe miłości
Katowice 31.07.2025, g. 12:00
od 14.50 pln
Film o matkach, córkach i odkrytej na nowo bliskości
„Małe miłości” to esencja wakacyjnego kina – skąpany w słońcu film o miłości, życiowych wyborach i związkach na odległość, do których reżyserka przewrotnie zalicza także relacje dorosłych dzieci ze starzejącymi się rodzicami. Z lekkością, czułością i humorem opowiada o wielkich emocjach. Zeskrobuje urazy jak starą farbę ze ścian, a tęsknoty i fantazje puentuje tanecznymi, popowymi piosenkami.
Często słucha ich na telefonie Teresa (María Vázquez), 42-latka, która zmieniła wakacyjne plany, by zająć się matką. Naburmuszona Ani (Ozores) miała drobny wypadek i przez jakiś czas wymaga opieki. Całe lato pod jednym dachem to wyzwanie dla obu kobiet, które spierają się o każdy drobiazg. Ale słońce i czas nieuchronnie rozpuszczają konflikty, więc Teresa i Ani doświadczają też nieoczekiwanej bliskości. „Małe miłości” Celii Rico Clavellino dają drugą szansę pogrążonym w kryzysie relacjom, nie oceniają miłosnych pomyłek, dowartościowują samotność z wyboru, a przede wszystkim ze zrozumieniem portretują jeden z najbardziej burzliwych związków: matki i córki.
Uhonorowane na festiwalu w Maladze Specjalną Nagrodą Jury i nagrodą dla najlepszej aktorki drugoplanowej (Adriana Ozores), swoją wyjątkową atmosferę „Małe miłości” zawdzięczają fenomenalnemu aktorskiemu duetowi, subtelnemu humorowi i łagodności, z jaką podchodzą do wyborów bohaterek. Celebrujący małe przyjemności, szukający smaku życia w ulotnych chwilach, doceniający prostotę – film Clavellino to nowy, wyrazisty kobiecy głos w hiszpańskim kinie. I opowieść otulająca ciepłem jak letni, wakacyjny wieczór.
„Małe miłości” to esencja wakacyjnego kina – skąpany w słońcu film o miłości, życiowych wyborach i związkach na odległość, do których reżyserka przewrotnie zalicza także relacje dorosłych dzieci ze starzejącymi się rodzicami. Z lekkością, czułością i humorem opowiada o wielkich emocjach. Zeskrobuje urazy jak starą farbę ze ścian, a tęsknoty i fantazje puentuje tanecznymi, popowymi piosenkami.
Często słucha ich na telefonie Teresa (María Vázquez), 42-latka, która zmieniła wakacyjne plany, by zająć się matką. Naburmuszona Ani (Ozores) miała drobny wypadek i przez jakiś czas wymaga opieki. Całe lato pod jednym dachem to wyzwanie dla obu kobiet, które spierają się o każdy drobiazg. Ale słońce i czas nieuchronnie rozpuszczają konflikty, więc Teresa i Ani doświadczają też nieoczekiwanej bliskości. „Małe miłości” Celii Rico Clavellino dają drugą szansę pogrążonym w kryzysie relacjom, nie oceniają miłosnych pomyłek, dowartościowują samotność z wyboru, a przede wszystkim ze zrozumieniem portretują jeden z najbardziej burzliwych związków: matki i córki.
Uhonorowane na festiwalu w Maladze Specjalną Nagrodą Jury i nagrodą dla najlepszej aktorki drugoplanowej (Adriana Ozores), swoją wyjątkową atmosferę „Małe miłości” zawdzięczają fenomenalnemu aktorskiemu duetowi, subtelnemu humorowi i łagodności, z jaką podchodzą do wyborów bohaterek. Celebrujący małe przyjemności, szukający smaku życia w ulotnych chwilach, doceniający prostotę – film Clavellino to nowy, wyrazisty kobiecy głos w hiszpańskim kinie. I opowieść otulająca ciepłem jak letni, wakacyjny wieczór.

Rok z kinem Azji: Spragnieni miłości. 25-lecie premiery + prelekcja
Katowice 31.07.2025, g. 18:30
od 14.50 pln
Tokio, Singapur, Seul, Hongkong - te azjatyckie megamiasta odwiedzimy podczas letniej odsłony Roku z kinem Azji Vol. 2. Naszym przewodnikiem będzie Wong Kar-Wai, wybitny reżyser, który jak nikt inny potrafi pokazać metropolie jako tętniące barwami scenerie dla opowieści o ludziach i ich uczuciach. Przed seansem „Spragnionych miłości” z okazji 25-lecia filmu prelekcję wygłosi socjolożka i badaczka Chin dr Joanna Wardęga.
Hongkong, skąpany w złotym świetle lata 60. Chow Mo-wan i Su Li-zhen mieszkają w sąsiadujących ze sobą wynajętych mieszkaniach. Idealnie uczesany dziennikarz i elegancka sekretarka w perfekcyjnie skrojonych sukienkach wymieniają na schodach zdawkowe uprzejmości. Do czasu, gdy nie odkryją, że ich małżonków połączył romans. Milczące porozumienie stanie się podłożem relacji, która w tym miejscu i w tym czasie nie powinna była się wydarzyć.
Ekstrawagancko zmysłowe arcydzieło to poemat o niespełnionych pragnieniach i dotkliwej samotności. Jeden z najpiękniejszych obrazów w historii kina, mistrzowsko skrojony z cieni, lustrzanych odbić, ukradkiem chwytanych gestów i spojrzeń. Gęsto wypełniająca kadry muzyka, dym papierosów, ornamenty tapet i jadeitowe filiżanki budują tło dla przenikliwej nostalgii - tęsknoty za tym, co odeszło i za tym, czego nigdy nie było.
O prelegentce: Adiunkt, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce. W 2010 roku obroniła pracę doktorską nt. "Oblicza chińskiego nacjonalizmu. Konstruowanie narodu w Chińskiej Republice Ludowej". Ukończyła socjologię na UJ, studiowała także w ówczesnej Katedrze Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ, w pierwszym roczniku studentów tej instytucji. Na uniwersytetach w Szanghaju i Xiamen uczyła się języka chińskiego. Od listopada 2010 do stycznia 2018 roku dyrektorka Centrum Języka i Kultury Chińskiej UJ "Instytut Konfucjusza w Krakowie". Od 2010 do stycznia 2023 roku opiekunka naukowa Dalekowschodniego Koła Naukowego UJ. Jest inicjatorką i koordynatorką kursu poświęconego Chinom w Jagiellońskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Jej zainteresowania naukowe dotyczą przemian społeczeństwa współczesnych Chin, chińskiego nacjonalizmu oraz problemów związanych z turystyką w Azji Wschodniej. Kierownik studiów podyplomowych UJ "Współczesne Chiny: społeczeństwo, polityka, gospodarka".
Hongkong, skąpany w złotym świetle lata 60. Chow Mo-wan i Su Li-zhen mieszkają w sąsiadujących ze sobą wynajętych mieszkaniach. Idealnie uczesany dziennikarz i elegancka sekretarka w perfekcyjnie skrojonych sukienkach wymieniają na schodach zdawkowe uprzejmości. Do czasu, gdy nie odkryją, że ich małżonków połączył romans. Milczące porozumienie stanie się podłożem relacji, która w tym miejscu i w tym czasie nie powinna była się wydarzyć.
Ekstrawagancko zmysłowe arcydzieło to poemat o niespełnionych pragnieniach i dotkliwej samotności. Jeden z najpiękniejszych obrazów w historii kina, mistrzowsko skrojony z cieni, lustrzanych odbić, ukradkiem chwytanych gestów i spojrzeń. Gęsto wypełniająca kadry muzyka, dym papierosów, ornamenty tapet i jadeitowe filiżanki budują tło dla przenikliwej nostalgii - tęsknoty za tym, co odeszło i za tym, czego nigdy nie było.
O prelegentce: Adiunkt, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce. W 2010 roku obroniła pracę doktorską nt. "Oblicza chińskiego nacjonalizmu. Konstruowanie narodu w Chińskiej Republice Ludowej". Ukończyła socjologię na UJ, studiowała także w ówczesnej Katedrze Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ, w pierwszym roczniku studentów tej instytucji. Na uniwersytetach w Szanghaju i Xiamen uczyła się języka chińskiego. Od listopada 2010 do stycznia 2018 roku dyrektorka Centrum Języka i Kultury Chińskiej UJ "Instytut Konfucjusza w Krakowie". Od 2010 do stycznia 2023 roku opiekunka naukowa Dalekowschodniego Koła Naukowego UJ. Jest inicjatorką i koordynatorką kursu poświęconego Chinom w Jagiellońskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Jej zainteresowania naukowe dotyczą przemian społeczeństwa współczesnych Chin, chińskiego nacjonalizmu oraz problemów związanych z turystyką w Azji Wschodniej. Kierownik studiów podyplomowych UJ "Współczesne Chiny: społeczeństwo, polityka, gospodarka".