Dziś

Po zdobyciu Złotego Lwa i czterech Oscarów za Biedne istoty, reżyser Yorgos Lanthimos, powraca z filmem Bugonia, godnym następcą poprzedniego dzieła i pozycją obowiązkową tej jesieni.

Bugonia, czarna jak smoła komedia, w której spotykają się zwolennicy teorii spiskowych i elity korporacyjne, powoli zamienia fabułę porwania w klaustrofobiczną walkę o losy planety.

Samo słowo "bugonia" odnosi się do starożytnego, brutalnego rytuału opartego na wierzeniu, że z martwego wołu mogą wyłonić się pszczoły, pomagając pszczelarzom odzyskać utracone pszczoły miodne.
W filmie Lanthimosa Jesse Plemons wciela się w Teddy'ego, pszczelarza szczególnie zaniepokojonego spadkiem populacji pszczół miodnych. Jest on również radykalnym sceptykiem wobec praktycznie wszystkiego. Wraz z biegiem fabuły jesteśmy coraz bardziej przekonani, że Teddy nie jest zwykłym dziwakiem, ale wierzącym w spiski szaleńcem. Przekonanie to potwierdza się, gdy Teddy i jego kuzyn Don (Aidan Delbis) porywają Michelle, lodowatą dyrektor generalną dużej firmy farmaceutycznej. Powód: są pewni, że jest ona kosmitką, która ma zniszczyć Ziemię. W tej roli muza reżysera czyli Emma Stone.

Bugonia, która w zamierzeniu reżysera odzwierciedla nasz świat w jego obecnym stanie i ma na celu sprowokowanie szczerej refleksji, już zapewniła sobie miejsce wśród najlepszych filmów roku.

Yorgos Lanthimos stworzył swój najodważniejszy jak dotąd film, a Emma Stone i Jesse Plemons dają popis swoich najlepszych w karierze kreacji aktorskich i tworzą niezapomnianą parę.
Scenariusz jest dziełem scenarzysty serialu Sukcesja i filmu Menu, Willa Tracy'ego.
Bugonia oparta jest na koreańskim filmie Save the Green Planet z 2003 roku.
Płodny dorobek Lanthimosa obejmuje wyjątkowe filmy: "Kieł", nominowany do Oscara " Lobster", nominowany do Złotej Palmy obraz "Zabicie świętego jelenia" oraz "Faworyta" z nagrodzoną Oscarem za główną rolę, Oliwię Colman i odnoszący triumfy film "Biedne istoty", który zdobył 11 nominacji do Oscara i zgarnął cztery statuetki, w tym dla najlepszej aktorki, Emmy Stone. czytaj więcej

„Być kochaną” – nowy film producentów „Najgorszego człowieka na świecie” – przewrotnie przypomina, że najważniejsza z miłości to ta, którą obdarzamy siebie samych. Czerpiąc z własnych doświadczeń, debiutująca w pełnym metrażu Lilja Ingolfsdottir stworzyła wielowymiarową opowieść o kobiecie, która po porażce pierwszego związku ma odwagę dać sobie drugą szansę. Wyróżniony aż pięcioma nagrodami na festiwalu w Karlowych Warach oraz niekwestionowany zwycięzca norweskiego odpowiednika Oscarów, „Być kochaną” urzeka empatią i szczerością w stawianiu pytań o miłość, bliskość i samoakceptację.

Maria (Helga Guren) wchodzi w kolejną relację z nadzieją na nowy początek. Wystarczy jedno spojrzenie i czuje się, jakby znała Sigmunda (Oddgeir Thune) całe życie, a namiętny romans szybko przeradza się w poważny związek. Historia w „Być kochaną” zaczyna się tam, gdzie kończy się większość love stories. Codzienność w patchworkowej rodzinie szybko ujawnia niespełnione ambicje, niewyrażone uczucia i sprzeczne potrzeby, które kumulują się w emocjonalną bombę – a ta pewnego wieczoru wybucha.

W „Być kochaną” przejrzy się wiele kobiet, które starają się pogodzić bycie partnerką i matką, bez rezygnowania z siebie. Empatyczny, ale stawiający na szczerość, pełen gniewu i łez, a jednak terapeutyczny film Norweżki proponuje głęboką refleksję nad tym, kim jesteśmy w relacjach i z czego rezygnujemy, próbując sprostać cudzym oczekiwaniom. „Być kochaną” pozwala jednak uwierzyć w kolejną szansę, widząc w kryzysie początek pięknej, nowej relacji: ze sobą. czytaj więcej

Paryż, 1835 rok. Fryderyk Chopin ma 25 lat i jest ulubieńcem paryskich salonów, arystokracji i króla Francji. Żadne znaczące wydarzenie nie może odbyć się bez jego udziału. Widzimy go podczas nocnych eskapad i afterparty po koncertach. Zazwyczaj pełnego energii, przykrywającego chorobę żartem. Jego życie ucieka, jednak Fryderyk nie zwalnia. Tworzy swoje największe dzieła, czasem na specjalne zamówienie, a jednocześnie z powodów finansowych, udziela lekcji gry na fortepianie. Jest podziwiany przez przyjaciół i uwielbiany przez kobiety. Z czasem jednak odkrywa, że najważniejsza w jego życiu jest muzyka. czytaj więcej

Kiedy Gośka (Agata Turkot) poznaje w internecie Grześka (Tomasz Schuchardt), jest przekonana, że to w końcu Ten Jedyny. Grzesiek wariuje na jej punkcie, obsypuje kwiatami, oświadcza się w Wenecji.To musi być miłość, prawda? Ale na tym perfekcyjnym obrazku szybko zaczynają pojawiać się rysy.Wkrótce ich wspólny dom staje się dla Gośki najniebezpieczniejszym z miejsc.

Smarzowski zagląda do „dobrych domów”, gdzie dzieją się rzeczy, o których większość woli milczeć.

Dom dobry to film o granicach miłości, którego nie da się zapomnieć. czytaj więcej

„Franz Kafka” – długo oczekiwana, międzynarodowa produkcja w reżyserii wielokrotnie nagradzanej Agnieszki Holland – to nie tylko portret literackiej ikony XX wieku, która nieprzerwanie inspiruje artystów i fascynuje kolejne pokolenia. To opowieść o wrażliwym człowieku, którego lęki i dylematy mocno rezonują z dzisiejszym młodym pokoleniem. Reżyserka podąża śladami swojego bohatera, budując z najważniejszych momentów jego życia niezwykłą mozaikę.

Franz Kafka – młody człowiek uwięziony w koszmarze biurokratycznej codzienności, przypominającej dzisiejszą rzeczywistość pracowników wielkich korporacji. Wegetarianin z wyboru – zanim stało się to powszechne. Syn despotycznego ojca uwikłany w kruche relacje z kobietami. Pogrążony w egzystencjalnym kryzysie na długo przed tym, kiedy samotność stała się efektem ubocznym mediów społecznościowych. Niezrozumiany, pełen lęków, uciekał w świat ironii, absurdu i wyobraźni, tworząc dzieła, które uczyniły go jednym z najwybitniejszych pisarzy XX wieku. Obraz Agnieszki Holland jest polskim kandydatem do Oscara za najlepszy film międzynarodowy! czytaj więcej

Klimatyczny, irlandzki folk horror o tym, co ukryte – w ziemi, wierzeniach i w nas samych.

Shoo, młoda opiekunka społeczna, zostaje wysłana do odległej wioski, by pomóc starszej kobiecie, cierpiącej na lęk przed ludźmi. Peig boi się nie tylko swoich sąsiadów, ale i tajemniczych, złowrogich istot, które według niej porwały ją wiele lat temu. W miarę jak Shoo zbliża się do kobiety, sama zaczyna doświadczać niezrozumiałych zjawisk, zmuszając ją do konfrontacji z własnymi lękami i mrocznymi koszmarami z przeszłości.

Film Aislinn Clarke łączy głęboko zakorzenioną wiarę z lokalnymi wierzeniami, wplatając elementy psychologicznego napięcia i nadprzyrodzonego niepokoju. czytaj więcej

Po czternastu latach odsiadki Anker wychodzi z więzienia z jednym celem: odzyskać zrabowaną fortunę. Problem w tym, że łup ukrył jego brat – Manfred, który dziś przedstawia się jako John Lennon i dryfuje we własnym świecie zaburzonej tożsamości. Dla brutalnego, impulsywnego Ankera krucha psychika Manfreda to pole minowe – a zarazem jedyna droga do celu.

Na tropie zaginionych pieniędzy bracia trafiają na ekipę osobliwych wyrzutków, którzy zamiast pomóc, tylko komplikują sprawy. Aby odzyskać fortunę, Anker musi reaktywować legendarny zespół The Beatles – bo tylko John Lennon zna miejsce ukrycia łupu.

„Ostatni wiking” to szalona, pełna absurdu jazda bez trzymanki przez przeszłość, popękaną psychikę, braterską lojalność i świat, w którym logika przestała obowiązywać.

Nagrodzony Oscarem reżyser Anders Thomas Jensen po raz kolejny udowadnia, że w duecie z Madsem Mikkelsenem tworzy filmy kultowe. czytaj więcej

Osadzona w realiach śląskich połowy lat trzydziestych liryczna opowieść o wielkiej miłości młodego górniczego małżeństwa, spleciona z historią zwycięskiej walki strajkowej polskich górników z niemieckimi właścicielami kopalni. Swoista kontynuacja filmu "Sól ziemi czarnej".Połowa lat trzydziestych na Śląsku. Jaś pracuje w kopalni, ma żonę i dwóch małych synów. Dyrekcja zamierza zamknąć nierentowną kopalnię. Wybucha strajk. Rodziny pomagają strajkującym, choć kopalnię otacza kordon policji. Petycje do rządu pozostają bez odpowiedzi. Dyrekcja nie ustępuje. Górnicy ogłaszają strajk głodowy. Policja brutalnie rozpędza demonstrację. Zdeterminowani górnicy posyłają ostatnie żądanie: zalejcie kopalnię wraz z nami, my nie wyjedziemy... Dyrekcja podpisuje ugodę. Wynędzniali górnicy wyjeżdżają na powierzchnię. Wracają do swoich rodzin. Jest wśród nich i Jaś. czytaj więcej

Ceniony reżyser filmowy Salvatore Di Vita (Jacques Perrin) pewnej nocy odbiera telefon. Wiadomość, którą usłyszy, zapoczątkuje lawinę nostalgicznych wspomnień, których łącznikiem będzie kino.
To właśnie tam po II wojnie światowej mały Totò (Salvatore Cascio) bezpamiętnie zakochał się w magii „ruchomych obrazów”. Chłopczyk pragnie tylko jednego: zaprzyjaźnić się z kinooperatorem Alfredo (Philippe Noiret). Zadanie to będzie jednak trudniejsze niż mu się wydaje. Tytułowe „Cinema Paradiso”– jego niesamowita i równie osobliwa widownia oraz bogaty repertuar – staną się tłem dla niezapomnianych przygód dorastającego na sycylijskiej prowincji bohatera, jego pierwszej „wielkiej miłości”, aż do czasu wyjazdu z rodzinnego miasteczka.

„Cinema Paradiso” pozostaje do dziś najpiękniejszym „listem miłosnym do kina”, jaki kiedykolwiek spisano na taśmie filmowej. Ta ponadczasowa opowieść o przyjaźni, marzeniach, dorastaniu i wielkiej fascynacji X Muzą porwała serca widzów na całym świecie. czytaj więcej

Introwertyczna Monia (pierwsza główna rola Magdaleny Maścianicy) jest wampirzycą. Zatrudnienie w domu spokojnej starości pozwala jej żywić się pobieraną niezauważenie krwią od zmarłych pacjentów, a kontakty międzyludzkie ograniczać do rozmów z dotkniętymi demencją seniorami. Czuje się bezpiecznie i pewnie mogłaby jeszcze tak długo funkcjonować, gdyby na jej drodze nie stanął pewien śmiertelnik – Czarek (Michał Sikorski).

Chłopak jest pierwszą osobą, która odkrywa sekret Moni, ale nikomu go nie ujawnia. W tym samym czasie w ośrodku zaczynają dziać się niepokojące rzeczy. Na ciele zmarłych pacjentów zostają znalezione ślady ugryzień. Czyżby Monia zapomniała o środkach ostrożności i postanowiła pójść na całość?

Pełnometrażowy debiut Pawła Podolskiego rzuca nowe światło na polskie kino wampiryczne. Oryginalne poczucie humoru w połączeniu z refleksją na temat kruchości życia i brakiem zgody na przemijanie tworzy prawdziwą mieszankę wybuchową. czytaj więcej