Bilety online

Film "Downton Abbey. Wielki finał" reżyseruje nominowany do nagród BAFTA i Emmy - Simon Curtis na podstawie scenariusz Juliana Fellowesa.

Poprzednia cześć zakończyła się pod koniec lat dwudziestych XX wieku wraz ze smutną wiadomością o śmierci Lady Violet (Maggie Smith), która przekazała schedę swojej wnuczce, Lady Mary (Michelle Dockery), aby utrzymać wszystko w Downton w należytym porządku.

W trzecim filmie znowu zobaczymy znanych nam dobrze mieszkańców zamku Highclere, których zagrają: Hugh Bonneville, Elizabeth McGovern, Michelle Dockery, Laura Carmichael, Jim Carter, Phyllis Logan, Robert James-Collier, Joanne Froggatt, Allen Leech, Penelope Wilton, Lesley Nicol, Michael Fox, Raquel Cassidy, Brendan Coyle, Kevin Doyle, Harry Hadden-Paton, Sophie McShera i Douglas Reith oraz: Joely Richardson, Alessandro Nivola, Simon Russell Beale, Arty Froushan i wielu innymi ulubieńców fanów.

Zobaczymy również Paula Giamattiego, który wcieli się w rolę brata Cory Grantham, Harolda Levinsona. Dominic West powróci także do roli Guya Dextera. czytaj więcej

Nowy film Ariego Astera, reżysera Dziedzictwa. Hereditary i Midsommar, przenosi nas do dusznego miasteczka Eddington w Nowym Meksyku, gdzie na początku pandemii COVID-19 narasta napięcie, które nie ma nic wspólnego z wirusem, lecz z ludzką naturą.

Maj 2020. Ameryka staje w miejscu, ale w Eddington coś się porusza. Szeryf (Joaquin Phoenix) i burmistrz (Pedro Pascal) to dawni znajomi, lecz dziś... wrogowie. Mężczyźni wikłają się w konflikt, który błyskawicznie dzieli lokalną społeczność. Gdy zaufanie pęka, a paranoja rośnie, sąsiad zaczyna patrzeć na sąsiada jak na wroga.

Ari Aster po raz kolejny rozsadza granice gatunku, tworząc jedną z najbardziej niepokojących wariacji na temat westernu w historii kina. czytaj więcej

W ramach 183. spotkania Klubu Filmowego Ambasada zaprezentujemy film Witolda Leszczyńskiego Siekierezada. Laureat nagrody głównej, Złotych Lwów, na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych; dramat psychologiczny na podstawie powieści Edwarda Stachury „Siekierezada albo zima leśnych ludzi”. Prelekcję przed seansem wygłosi i dyskusję poprowadzi koordynator klubu Michał Bednarczyk - filmoznawca, wykładowca na Wydziale Humanistycznym UŚ, koordynator Dyskusyjnego Klubu Filmowego „Amator” w gliwickim kinie Amok, opiekun Koła Naukowego Filmoznawców UŚ „Kinotok”, autor książki „Persona deformata”. Miłośnik i badacz horroru.
opis filmu:
Janek Pradera jest wrażliwym poetą, który - nie mogąc odnaleźć się w świecie - przenosi się z miejsca na miejsce. Nie może pogodzić się z obłudą i zakłamaniem świata. Nigdzie nie potrafi zagrzać miejsca, gdyż nie chce utracić swojej niezależności, autonomii, swobody. Ucieka też od ukochanej, którą nazywa w myślach Gałązką Jabłoni i której nie może zapomnieć. Prowadzi z nią nieustanny, wewnętrzny dialog. Z nieodłącznym workiem na plecach, w którym mieści się jego cały dobytek, podąża w głąb puszczy, aby pracować jako sezonowy robotnik przy wyrębie lasu. Podjeżdża kolejką wąskotorową, która służy do wywożenia drewna. Odwiedza filozoficznie nastawionego leśniczego, który przyjmuje go do pracy i kieruje na kwaterę do Babci Oleńki. W tej głuszy me tylko powietrze jest czyste, ale również ludzie są inni, otwarci, szczerzy, przyjacielscy. A każda spotkana postać - to inna osobowość.
Scenariusz filmu Witold Leszczyński napisał na początku lat siedemdziesiątych wspólnie z Edwardem Stachurą, autorem powieści "Siekierezada". Jednak scenariusz nie został skierowany do produkcji. "Nie zdawałem sobie sprawy, jak Edkowi zależało wówczas na filmie. Uznał nawet, że to moja wina, iż scenariusz został odrzucony. Obraził się, nasze stosunki uległy ochłodzeniu, a nawet zostały zawieszone" - wspominał reżyser. Po trzynastu latach Leszczyński wrócił jednak do "Siekierezady", na nowo pisząc scenariusz (Stachura zmarł śmiercią samobójczą w roku 1979). Janek Pradera i Michał Kątny to postacie, które wyrażają wewnętrzne rozdarcie Stachury, którego jedna strona osobowości ciągnęła ku życiu, druga ku śmierci. Reżyser próbował wyrazić to za pomocą konstrukcji fabularnej, na początku filmu Michał chce popełnić samobójstwo rzucając się pod pociąg, ale szczęśliwym zbiegiem okoliczności nie udaje mu się to. Natomiast Janek Pradera dokonuje tego kładąc głowę pod nadjeżdżającą białą lokomotywę - symbol śmierci, który występuje w kilku piosenkach Stachury.
Organizatorzy Klubu Filmowego AMBASADA: Instytucja Filmowa SILESIA FILM, Spółdzielnia Honolulu. Projekt jest wsparty ze środków Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. czytaj więcej

Kochający syn, lojalny przyjaciel, błyskotliwy kompan na wieczorne wyjście, najfajniejszy tata – Matthias sprawdzi się w każdej roli. Nic dziwnego, że ów przystojny, obyty, szarmancki pracownik jest podporą firmy wynajmującej na godziny dobrych synów, fajnych tatusiów, najlepszych przyjaciół.

Paw zwyczajny, czyli nadzwyczajny debiut Austriaka Bernharda Wengera, przebój weneckiego Tygodnia Krytyki, to film, który zapewni doborowe towarzystwo, humor z najwyższej półki, błyskotliwy społeczny komentarz i dawkę – taką w sam raz – refleksji o zagubionej tożsamości. Nie dość, że jest ujmujący, inteligentny i dowcipny, to jeszcze świetnie wygląda – Paw… po prostu jest jak Matthias! czytaj więcej

Dwa filmy, setki tysięcy widzów i dziesiątki cytowanych scen. „Teściowie” wracają z trzecią częścią – jeszcze bardziej bezczelną, jeszcze bardziej bezwzględną i jeszcze bardziej… rodzinną. W rolach głównych ponownie zobaczymy Izabelę Kunę, Adama Woronowicza, Maję Ostaszewską i – powracającego po przerwie – Marcina Dorocińskiego.
W trzeciej części komediowego hitu „Teściowie” ponownie spotykamy się z rodziną, która tym razem zjeżdża się do spokojnego ośrodka na prowincji na chrzciny. Wanda i Tadeusz organizują uroczystość, na którą zapraszają Małgorzatę wraz z przyjaciółką, psychoterapeutką Grażyną. Na spotkaniu pojawia się również były mąż Małgorzaty, Andrzej, który przylatuje specjalnie z Australii – i tym razem nie jest sam. Atmosfera spotkania szybko wymyka się spod kontroli, a dawne konflikty i nowe romanse prowadzą do nieoczekiwanych konsekwencji – tym razem z udziałem lokalnej policji!
„Teściowie 3” to film, który pokaże, że nawet chrzciny mogą zamienić się w pole rodzinnych bitew, a zdrada nie dzieli tak mocno jak… święty sakrament!
Co o „Teściach 3” mówią sami aktorzy?
Adam Woronowicz:
– W trzeciej części jest tak, że Tadeusz milczy wtedy, kiedy powinien mówić. I mówi, kiedy lepiej było milczeć. A Wanda i tak wie lepiej. Mimo to nie mogą bez siebie żyć. Ani razem, ani osobno – klasyka. Ich relacja to taki miks zgrzytów i przywiązania.
Maja Ostaszewska:
– Siłą „Teściów” jest zmienność nastrojów, tonów. Brak czerni i bieli w postaciach. Żonglowanie emocjami. Tym, co serio, z humorem. Perspektywa zmienia się jak w kalejdoskopie. Siłą jednych scen jest kontekst poprzednich.
Powrót Marcina Dorocińskiego w roli Andrzeja oraz pojawienie się nowych, wyrazistych bohaterów zwiastują, że „Teściowie 3” nie zamierzają spuszczać z tonu. Przeciwnie – jak podobno mawiał Hitchcock: „Na początku było trzęsienie ziemi, a potem napięcie tylko rosło.” W tej serii to nie metafora, to plan działania. czytaj więcej