Niesamowite przygody skarpetek
Katowice 04.05.2025, g. 13:45
od 17.50 pln
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Ostatnia podróż
Katowice 04.05.2025, g. 14:10
od 14.50 pln
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. The Last Journey jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. The Last Journey jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
Filmowe popołudnie dla dzieci: wielka majówka
Katowice 04.05.2025, g. 15:00
od 9.50 pln
FILMOWE POPOŁUDNIE DLA DZIECI | Kino Kosmos | w każdą niedzielę | godz. 15:00
Idealna propozycja na pierwszą w życiu wizytę w kinie!
Na najmłodszych widzów (dzieci od 3. roku życia) co niedzielę czekają m.in. Reksio, Bolek i Lolek, a także pozostali bohaterowie kultowych animacji ze Studia Filmów Rysunkowych. Podczas seansu światła nie gasną całkowicie, a dźwięk jest lekko przyciszony. Wszystko po to, by zapewnić dziecku pokaz przyjazny sensorycznie. W wybrane niedziele seanse połączone są z warsztatami lub zabawami ruchowymi.
Twoje dziecko będzie pierwszy raz w kinie? Zgłoście się do kasy po pamiątkowy dyplom!
W repertuarze bajki ze Studia Filmów Rysunkowych: Autostopowicze – Bolek i Lolek na wakacjach, Wycieczka kajakiem – Przygody Bolka i Lolka, Na wsi – Miś Kudłatek, Myszka na wycieczce – Przygody Myszki.
Kategoria wiekowa: 3+
Idealna propozycja na pierwszą w życiu wizytę w kinie!
Na najmłodszych widzów (dzieci od 3. roku życia) co niedzielę czekają m.in. Reksio, Bolek i Lolek, a także pozostali bohaterowie kultowych animacji ze Studia Filmów Rysunkowych. Podczas seansu światła nie gasną całkowicie, a dźwięk jest lekko przyciszony. Wszystko po to, by zapewnić dziecku pokaz przyjazny sensorycznie. W wybrane niedziele seanse połączone są z warsztatami lub zabawami ruchowymi.
Twoje dziecko będzie pierwszy raz w kinie? Zgłoście się do kasy po pamiątkowy dyplom!
W repertuarze bajki ze Studia Filmów Rysunkowych: Autostopowicze – Bolek i Lolek na wakacjach, Wycieczka kajakiem – Przygody Bolka i Lolka, Na wsi – Miś Kudłatek, Myszka na wycieczce – Przygody Myszki.
Kategoria wiekowa: 3+
Rodzina w kinie: Inu–Oh (lektor)
Katowice 04.05.2025, g. 16:00
od 17.50 pln
Wyjątkowa azjatycka animacja pełna kolorów i dźwięków! Dzieło Masaaki Yuasy to musical anime, który wreszcie dotarł do Polski. Co by było, gdyby hip-hop, muzyka rockowa i festiwale muzyczne istniały w XIV-wiecznej Japonii?
Inu-Oh od urodzenia wygląda inaczej niż wszyscy. Rodzice zakrywają każdy centymetr jego ciała ubraniami, a twarz maską. Pewnego dnia Inu-Oh spotyka niewidomego chłopca o imieniu Tomona, który gra na biwie. Gdy Tomona zaczyna śpiewać i grać, Inu-Oh ze zdumieniem odkrywa, że ma w sobie niezwykły talent do tańca. I tak powstaje nierozłączny duet. Tomona i Inu-Oh zaczynają dzielić się swoimi talentami z publicznością. Ich występy szybko zyskują rozgłos i przyciągają tłumy. Tylko dlaczego tak naprawdę Tomona jest niewidomy, a Inu-Oh urodził się z takim wyglądem? Opowieść o legendarnym artyście z XIV-wiecznej Japonii, który przeciwstawił się losowi, by wykuć własne przeznaczenie.
Azjatycką „rock operę” Inu-Oh gramy w wersji z napisami (25.04 i 1.05) i z lektorem (27.04, 4.05 i 10.05), a jedyny seans na dużej Sali Nostromo odbędzie się 1 maja o godzinie 18:00 w ramach Roku z kinem Azji.
Inu-Oh od urodzenia wygląda inaczej niż wszyscy. Rodzice zakrywają każdy centymetr jego ciała ubraniami, a twarz maską. Pewnego dnia Inu-Oh spotyka niewidomego chłopca o imieniu Tomona, który gra na biwie. Gdy Tomona zaczyna śpiewać i grać, Inu-Oh ze zdumieniem odkrywa, że ma w sobie niezwykły talent do tańca. I tak powstaje nierozłączny duet. Tomona i Inu-Oh zaczynają dzielić się swoimi talentami z publicznością. Ich występy szybko zyskują rozgłos i przyciągają tłumy. Tylko dlaczego tak naprawdę Tomona jest niewidomy, a Inu-Oh urodził się z takim wyglądem? Opowieść o legendarnym artyście z XIV-wiecznej Japonii, który przeciwstawił się losowi, by wykuć własne przeznaczenie.
Azjatycką „rock operę” Inu-Oh gramy w wersji z napisami (25.04 i 1.05) i z lektorem (27.04, 4.05 i 10.05), a jedyny seans na dużej Sali Nostromo odbędzie się 1 maja o godzinie 18:00 w ramach Roku z kinem Azji.
Ty [Romantyka]
Katowice 04.05.2025, g. 16:15
od 14.50 pln
Musical „Ty [Romantyka]” w kinie to pierwszy historyczny oryginalny musical produkcji ukraińskiej, który daje możliwość zobaczenia na własne oczy żywych pisarzy minionego stulecia – prawdziwych ludzi z krwi i kości. Historia opowiada o Domu Słowa w Charkowie, gdzie władza radziecka zamordowała setki przedstawicieli ukraińskiej elity twórczej początku XX wieku.
„Ty [Romantyka]” zdmuchuje kurz czasu z nazwisk Chwylowego, Kurbasa, Sosury, Semenki… Po raz pierwszy na muzykę zostały przełożone historie zdrady poety Pawła Tyczyny, służby Wołodymyra Sosury w Trzeciej Szturmowej, rozstrzelania co drugiego ukraińskiego pisarza w Domu Słowa, samobójstwa Mykoły Chwylowego… Imiona, które ożywają na ekranie na waszych oczach – to doświadczenie nie do opisania słowami.
Reżyser „Ty [Romantyka]” Oleksandr Chomenko: „To nie jest spektakl o tragedii Straconego Pokolenia, bo ile można się smucić? To nie jest przedstawienie z kluczową ideą, że «trzeba kochać Ukrainę i wtedy wszystko będzie dobrze». Nie. To za mało. To okno w przeszłość, gdzie wchodzisz i rozpuszczasz się w charkowskim Domu Słowa, w tej epoce, w dialogach Soszury, Chwylowego. Oto czym jest romantyka – to możliwość podróżowania w czasie.”
SEANS W JĘZYKU UKRAIŃSKIM Z ANGIELSKIMI NAPISAMI
Мюзикл «Ти [Романтика]» в кіно
Мюзикл «Ти [Романтика]» в кіно – це перший в Україні історичний оригінальний мюзикл, який дає можливість подивитися на живих письменників минулого сторіччя, на живих людей. Історія розповідає про Будинок Слово в Харкові, в якому було вбито радянською владою сотні представників української творчої еліти початку ХХ століття.
Ти [Романтика]» змітає пил часу з імен Хвильового, Курбаса, Сосюри, Семенка… Вперше покладені на музику історія зради поета Павла Тичини, служба у Третій Штурмовій Володимира Сосюри, розстріл кожного другого з українських письменників у Будинку Слово, самогубство Миколи Хвильового… Імена, що оживають на екрані, просто на ваших очах, – непередаваний словами досвід.
Режисер «Ти [Романтика]» Олександр Хоменко: «Це не вистава про трагедію Розстрільного відродження, бо скільки вже можна сумувати. Це не вистава з ключовою ідеєю, що «треба любити Україну і тоді все буде добре». Ні. Цього недостатньо. Це вікно у минуле, коли ти приходиш і розчиняєшся в Харківському Будинку Слова, в тій епосі, в діалогах Сосюри, Хвильового. Ось що таке романтика — це можливість подорожувати у часі.»
Проєкт МУР створений під час повномасштабної російсько-української війни українськими митцями з Києва та Донецька. До його складу входять: Олександр Хоменко (тексти, речитатив), Віктор Ткаченко (тексти, музика, саундпродакшн) і Микола Шмундир (речитатив), Марія ОʼРайлі (режисер монтажу), Соломія Козолуп (арт-директор, рісьорч), Олександр Заїка (обличчя проєкту, речетатив). У соцмережах гурт зібрав навколо себе багатотисячну аудиторію. Документальні відео музикантів про історію Щедрика, Павла Тичину, Івана Багряного, Василя Стуса й Василя Симоненка стали найпопулярнішим освітнім контентом про українську літературу в Instagram. На рахунку гурту – три студійні релізи: «МУР Vol. 1», «Захалявна книжечка» та «Ти [Романтика]».
„Ty [Romantyka]” zdmuchuje kurz czasu z nazwisk Chwylowego, Kurbasa, Sosury, Semenki… Po raz pierwszy na muzykę zostały przełożone historie zdrady poety Pawła Tyczyny, służby Wołodymyra Sosury w Trzeciej Szturmowej, rozstrzelania co drugiego ukraińskiego pisarza w Domu Słowa, samobójstwa Mykoły Chwylowego… Imiona, które ożywają na ekranie na waszych oczach – to doświadczenie nie do opisania słowami.
Reżyser „Ty [Romantyka]” Oleksandr Chomenko: „To nie jest spektakl o tragedii Straconego Pokolenia, bo ile można się smucić? To nie jest przedstawienie z kluczową ideą, że «trzeba kochać Ukrainę i wtedy wszystko będzie dobrze». Nie. To za mało. To okno w przeszłość, gdzie wchodzisz i rozpuszczasz się w charkowskim Domu Słowa, w tej epoce, w dialogach Soszury, Chwylowego. Oto czym jest romantyka – to możliwość podróżowania w czasie.”
SEANS W JĘZYKU UKRAIŃSKIM Z ANGIELSKIMI NAPISAMI
Мюзикл «Ти [Романтика]» в кіно
Мюзикл «Ти [Романтика]» в кіно – це перший в Україні історичний оригінальний мюзикл, який дає можливість подивитися на живих письменників минулого сторіччя, на живих людей. Історія розповідає про Будинок Слово в Харкові, в якому було вбито радянською владою сотні представників української творчої еліти початку ХХ століття.
Ти [Романтика]» змітає пил часу з імен Хвильового, Курбаса, Сосюри, Семенка… Вперше покладені на музику історія зради поета Павла Тичини, служба у Третій Штурмовій Володимира Сосюри, розстріл кожного другого з українських письменників у Будинку Слово, самогубство Миколи Хвильового… Імена, що оживають на екрані, просто на ваших очах, – непередаваний словами досвід.
Режисер «Ти [Романтика]» Олександр Хоменко: «Це не вистава про трагедію Розстрільного відродження, бо скільки вже можна сумувати. Це не вистава з ключовою ідеєю, що «треба любити Україну і тоді все буде добре». Ні. Цього недостатньо. Це вікно у минуле, коли ти приходиш і розчиняєшся в Харківському Будинку Слова, в тій епосі, в діалогах Сосюри, Хвильового. Ось що таке романтика — це можливість подорожувати у часі.»
Проєкт МУР створений під час повномасштабної російсько-української війни українськими митцями з Києва та Донецька. До його складу входять: Олександр Хоменко (тексти, речитатив), Віктор Ткаченко (тексти, музика, саундпродакшн) і Микола Шмундир (речитатив), Марія ОʼРайлі (режисер монтажу), Соломія Козолуп (арт-директор, рісьорч), Олександр Заїка (обличчя проєкту, речетатив). У соцмережах гурт зібрав навколо себе багатотисячну аудиторію. Документальні відео музикантів про історію Щедрика, Павла Тичину, Івана Багряного, Василя Стуса й Василя Симоненка стали найпопулярнішим освітнім контентом про українську літературу в Instagram. На рахунку гурту – три студійні релізи: «МУР Vol. 1», «Захалявна книжечка» та «Ти [Романтика]».
Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay
Katowice 04.05.2025, g. 18:00
od 14.50 pln
„Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” to odważna adaptacja prozy Brunona Schulza autorstwa legendarnych twórców animacji. Wielbicielem ich talentu jest m.in. Christopher Nolan, który poświęcił im jedyny stworzony przez siebie dokument.
Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.
Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.
Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami, a jej polską producentką jest Izabela Kiszka-Hoflik. W filmie wystąpili Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak oraz Tadeusz Janiszewski, słynny aktor Teatru Ósmego Dnia. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.
Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.
Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.
Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami, a jej polską producentką jest Izabela Kiszka-Hoflik. W filmie wystąpili Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak oraz Tadeusz Janiszewski, słynny aktor Teatru Ósmego Dnia. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.
The Last Showgirl
Katowice 04.05.2025, g. 18:15
od 14.50 pln
Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.
Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".
Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.
Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".
Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.
Motel Destino
Katowice 04.05.2025, g. 19:45
od 14.50 pln
Film brazylijskiego reżysera Karima Aïnouza („Niewidoczne życie sióstr Gusmao„) to niepokojąco gorąca opowieść łącząca w sobie elementy thrillera erotycznego z poetyką kina noir. Wyrazista kolorystyka koresponduje z coraz bardziej duszną ekranową atmosferą w tej wciągającej opowieści o pragnieniach, wyzwoleniu i lojalności.
Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.
Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.
Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.
Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.
PRZEDPREMIERA: Wszystkie odcienie światła
Katowice 04.05.2025, g. 20:00
od 14.50 pln
Indyjski dramat, który swoją poetyckością poruszył widzów na całym świecie. Hinduska reżyserka Payal Kapadia przedstawia feministyczną wizję, zmieniając nasze rozumienie hinduskiego kina. Przedpremiery w Kinie Kosmos: 4 i 10 maja!
„Wszystkie odcienie światła” to zdobywca Grand Prix na festiwalu w Cannes i pierwszy od trzydziestu lat indyjski tytuł w canneńskim konkursie. Uznany najwybitniejszym filmem roku przez czołowe stowarzyszenia amerykańskich krytyków, fabularny debiut Payal Kapadii uwodzi zmysłową atmosferą, lirycznym tonem i poetyckim stylem narracji. To malowany granatem monsunowego nieba i błękitem folii chroniącej przed deszczem uliczne stoiska, fascynujący portret Mumbaju, blues dla samotnych w miejskim tłumie, a przede wszystkim opowieść o współczesnych Indiach widzianych oczami trzech kobiet. I rzecz o kobiecej solidarności w świecie, który chciałby je poróżnić.
Bohaterki Kapadii należą do różnych pokoleń. Najstarsza Parvaty straciła męża, a wraz z nim dach nad głową. Mąż Prabhy wyjechał za pracą, pozostawiając ją zdaną tylko na siebie, tęskniącą za bliskością. Tylko młodziutka Anu kogoś ma, ale musi ukrywać miłość, której nie akceptują jej rodzice. Trzy kobiety opiekują się sobą w pełnej kontrastów metropolii, w której egzystują obok siebie nędza i piękno, chciwość i troska, pragnienia i zakazy. „Wszystkie odcienie światła” wprowadzają w świat aranżowanych małżeństw, religijnych podziałów, patriarchalnych tradycji, klasowych różnic, drapieżnej gentryfikacji. Subtelnie i z wyczuciem eksplorują intymny kobiecy mikrokosmos.
Choć osadzone w konkretnej rzeczywistości, „Wszystkie odcienie światła” przywołują marzenia i tęsknoty aktualne nie tylko pod deszczowym niebem Mumbaju. Tym łączącymi dramat, romans i feministyczny głos filmem Payal Kapadia umacnia swoją pozycję jednej z najciekawszych autorek współczesnego kina.
„Wszystkie odcienie światła” to zdobywca Grand Prix na festiwalu w Cannes i pierwszy od trzydziestu lat indyjski tytuł w canneńskim konkursie. Uznany najwybitniejszym filmem roku przez czołowe stowarzyszenia amerykańskich krytyków, fabularny debiut Payal Kapadii uwodzi zmysłową atmosferą, lirycznym tonem i poetyckim stylem narracji. To malowany granatem monsunowego nieba i błękitem folii chroniącej przed deszczem uliczne stoiska, fascynujący portret Mumbaju, blues dla samotnych w miejskim tłumie, a przede wszystkim opowieść o współczesnych Indiach widzianych oczami trzech kobiet. I rzecz o kobiecej solidarności w świecie, który chciałby je poróżnić.
Bohaterki Kapadii należą do różnych pokoleń. Najstarsza Parvaty straciła męża, a wraz z nim dach nad głową. Mąż Prabhy wyjechał za pracą, pozostawiając ją zdaną tylko na siebie, tęskniącą za bliskością. Tylko młodziutka Anu kogoś ma, ale musi ukrywać miłość, której nie akceptują jej rodzice. Trzy kobiety opiekują się sobą w pełnej kontrastów metropolii, w której egzystują obok siebie nędza i piękno, chciwość i troska, pragnienia i zakazy. „Wszystkie odcienie światła” wprowadzają w świat aranżowanych małżeństw, religijnych podziałów, patriarchalnych tradycji, klasowych różnic, drapieżnej gentryfikacji. Subtelnie i z wyczuciem eksplorują intymny kobiecy mikrokosmos.
Choć osadzone w konkretnej rzeczywistości, „Wszystkie odcienie światła” przywołują marzenia i tęsknoty aktualne nie tylko pod deszczowym niebem Mumbaju. Tym łączącymi dramat, romans i feministyczny głos filmem Payal Kapadia umacnia swoją pozycję jednej z najciekawszych autorek współczesnego kina.