Środa 29/10/2025
Dramat | Erotyczny | 122 min
2 listopada 2025 roku minie 50 lat od tragicznej śmierci Piera Paola Pasoliniego, włoskiego twórcy uważanego za jednego z najważniejszych „reżyserów-poetów” w historii kina. Zapraszamy na wyjątkowy przegląd pięciu najważniejszych filmów mistrza prezentowanych w wersji po rekonstrukcji cyfrowej. Układają się one w artystyczny kwintet, który pokazuje pełną rozpiętość talentu i zainteresowań kontrowersyjnego reżysera, poety, eseisty, scenarzysty i aktora.
To Pasolini zafascynowany religią, marksizmem i możliwością rewolucji („Ewangelia wg św. Mateusza”, 1964); adaptujący światową literaturę, by opowiedzieć o ludzkiej witalności, seksualności i pragnieniu rozkoszy (Trylogia życia, 1971-1974); oraz autor być może najbardziej bezkompromisowej i obrazoburczej analizy faszyzmu i zniewolenia („Salo, czyli 120 dni Sodomy”, 1975).
Od czarno-białej, ascetycznej opowieści o życiu Jezusa (wzbogaconej muzyką Bacha, Prokofiewa i amerykańskim bluesem) do radykalnej wizji piekła na ziemi w Salo, MISTRZOWSKI KWINTET uwypukla skrajności, dzięki którym Pasolini pozostaje tak fascynujący i intryguje kolejne pokolenia widzów. Sercem przeglądu jest nieobecna niemal na polskich ekranach Trylogia życia, czyli „Dekameron” (1971), „Opowieści kanterberyjskie” (1972) oraz „Kwiat tysiąca i jednej nocy” (1974): zanurzona w średniowiecznej literaturze, barwna, ludyczna i zmysłowa celebracja ludzkiej cielesności oraz potrzeby zmysłowej miłości, z muzyką Ennia Morricone i scenografią Dante Ferrettiego (Wiek niewinności, Kasyno, Gangi Nowego Jorku).
Kino Pasoliniego to intrygująca klasyka na dzisiejsze, niespokojne czasy: filmy tryskające energią, inspirujące i zaskakujące, a także szokujące swoją bezpośredniością i estetyczną odwagą.
Opowieści kanterberyjskie, Pier Paolo Pasolini, 1972
Środkowa część Trylogii życia zabiera nas do średniowiecznej Anglii ze zbioru opowiadań Geoffreya Chaucera. Osiem historii – które pisze na naszych oczach autor grany przez Pasoliniego – w lapidarny, rubaszny sposób przedstawia erotyczne szaleństwa i zabobony wyspiarzy. Wśród bohaterów znajdziemy starca, który nie dostrzega niewierności swojej żony, padających ofiarą szantażu homoseksualistów oraz nienasyconą seksualnie wdowę. Pasolini w mistrzowski sposób miesza burleskę, skatologiczny humor, apokaliptyczne wizje i komedię omyłek z refleksją nad światem znajdującym się u progu nowoczesności. Opowieści kanterberyjskie były kręcone w ponad 20 lokacjach w Wielkiej Brytanii oraz na wulkanie Etna. Inspirowane i slapstickiem Chaplina, i malarstwem Paola Uccella oraz Albrechta Dürera, stanowią błyskotliwy dialog z Chaucerem, w którym przez dawne obyczaje prześwitują wyjątkowo aktualne paradoksy. Zdobywca Złotego Niedźwiedzia na Berlinale w 1972 roku.
(opis Sebastian Smoliński)
Bilety: 23 zł normalny, 20 zł ulgowy, 14/13 zł z Kartą Kaśka.
W kasie kina i online dostępny jest karnet na cały przegląd w cenie 85 złotych. czytaj więcej
To Pasolini zafascynowany religią, marksizmem i możliwością rewolucji („Ewangelia wg św. Mateusza”, 1964); adaptujący światową literaturę, by opowiedzieć o ludzkiej witalności, seksualności i pragnieniu rozkoszy (Trylogia życia, 1971-1974); oraz autor być może najbardziej bezkompromisowej i obrazoburczej analizy faszyzmu i zniewolenia („Salo, czyli 120 dni Sodomy”, 1975).
Od czarno-białej, ascetycznej opowieści o życiu Jezusa (wzbogaconej muzyką Bacha, Prokofiewa i amerykańskim bluesem) do radykalnej wizji piekła na ziemi w Salo, MISTRZOWSKI KWINTET uwypukla skrajności, dzięki którym Pasolini pozostaje tak fascynujący i intryguje kolejne pokolenia widzów. Sercem przeglądu jest nieobecna niemal na polskich ekranach Trylogia życia, czyli „Dekameron” (1971), „Opowieści kanterberyjskie” (1972) oraz „Kwiat tysiąca i jednej nocy” (1974): zanurzona w średniowiecznej literaturze, barwna, ludyczna i zmysłowa celebracja ludzkiej cielesności oraz potrzeby zmysłowej miłości, z muzyką Ennia Morricone i scenografią Dante Ferrettiego (Wiek niewinności, Kasyno, Gangi Nowego Jorku).
Kino Pasoliniego to intrygująca klasyka na dzisiejsze, niespokojne czasy: filmy tryskające energią, inspirujące i zaskakujące, a także szokujące swoją bezpośredniością i estetyczną odwagą.
Opowieści kanterberyjskie, Pier Paolo Pasolini, 1972
Środkowa część Trylogii życia zabiera nas do średniowiecznej Anglii ze zbioru opowiadań Geoffreya Chaucera. Osiem historii – które pisze na naszych oczach autor grany przez Pasoliniego – w lapidarny, rubaszny sposób przedstawia erotyczne szaleństwa i zabobony wyspiarzy. Wśród bohaterów znajdziemy starca, który nie dostrzega niewierności swojej żony, padających ofiarą szantażu homoseksualistów oraz nienasyconą seksualnie wdowę. Pasolini w mistrzowski sposób miesza burleskę, skatologiczny humor, apokaliptyczne wizje i komedię omyłek z refleksją nad światem znajdującym się u progu nowoczesności. Opowieści kanterberyjskie były kręcone w ponad 20 lokacjach w Wielkiej Brytanii oraz na wulkanie Etna. Inspirowane i slapstickiem Chaplina, i malarstwem Paola Uccella oraz Albrechta Dürera, stanowią błyskotliwy dialog z Chaucerem, w którym przez dawne obyczaje prześwitują wyjątkowo aktualne paradoksy. Zdobywca Złotego Niedźwiedzia na Berlinale w 1972 roku.
(opis Sebastian Smoliński)
Bilety: 23 zł normalny, 20 zł ulgowy, 14/13 zł z Kartą Kaśka.
W kasie kina i online dostępny jest karnet na cały przegląd w cenie 85 złotych. czytaj więcej